Mensen die arbeidsongeschikt worden door ME/CVS of fibromyalgie hebben het vaak zwaar. Niet alleen hebben ze te lijden onder een zware en chronische ziekte, ook krijgen ze regelmatig te maken met onbegrip en wantrouwen. Niet altijd wordt de ernst van de klachten onderkend door het UWV, maar er is hoop.

Te ziek om te werken

Myalgic Encephalomyelitis (ME) of het Chronisch Vermoeidheidssyndroom (CVS) is een aandoening waarbij mensen lange tijd zwaar vermoeid zijn, waardoor ze per dag slechts een heel beperkt aantal activiteiten per dag kunnen doen. Doen ze per ongeluk toch te veel en gaan ze over hun grenzen heen, betalen ze daar nog dagen de tol voor. Na inspanning hebben ze veel meer tijd nodig om te herstellen (ook wel recuperatiebehoefte genoemd), maar ook door 'gewone' dagelijkse activiteiten als kleine huishoudelijke taken kan men uitgeput raken. Meestal wordt deze diagnose gesteld als sprake is van langdurige of terugkerende vermoeidheid, die langer dan zes maanden duurt.

Bij fibromyalgie is sprake van pijn in bindweefsel en spieren. Men noemt het ook wel 'weke delen reuma'. Patiënten met fibromyalgie hebben vaak veel spierpijn en spierstijfheid, gecombineerd met vermoeidheidsklachten. Veel dagelijkse dingen kosten veel meer moeite of energie. Meestal kost het ook meer tijd om daarvan te herstellen en weer op krachten te komen. Pijn is moeilijk te bestrijden met medicatie en vermoeidheid gaat niet over door te slapen. Vaak is het juist moeilijker om in slaap te komen, ondanks dat men zich heel moe en stijf voelt.

Oorzaak?

Het probleem met deze aandoeningen is dat aan de buitenkant vaak niet te zien is dat er iets aan de hand is. Bovendien is het zelfs moeilijk om na medisch onderzoek een oorzaak te vinden. De aandoeningen laten zich niet aantonen door middel van bijvoorbeeld röntgenfoto's of bloedonderzoek. Dat maakt dat sommige artsen de klachten niet altijd serieus nemen.

Uitkering afgewezen door UWV

Als je te ziek bent om te werken, dan heb je normaal gesproken recht op een uitkering. Dit kan in eerste instantie een Ziektewet-uitkering zijn, en na twee jaar kan je een WIA-uitkering krijgen (arbeidsongeschiktheidsuitkering). Het UWV bepaalt of jij een uitkering krijgt.
Regelmatig horen we van vervelende ervaringen van mensen die door het UWV zijn beoordeeld. Fibromyalgie en ME/CVS zijn aandoeningen die moeilijk te bewijzen zijn. De vermoeidheid en de pijn zijn echter wel écht, en kunnen heel beperkend zijn voor het dagelijks leven (en werk). Als het UWV vindt dat je nog wel kan werken, kan dat voelen alsof je niet wordt geloofd. Toch ligt dat wel iets genuanceerder.

De verzekeringsartsen van het UWV zijn gebonden aan de eisen die de wet stelt. Dat betekent dat zij objectieve bewijzen moeten hebben om iemand ziek te verklaren. Ze mogen daarom niet alleen uitgaan van het verhaal en de klachten waarover iemand vertelt. Per persoon kunnen de ernst van de klachten namelijk erg verschillen. Juist mensen die doorzetten en niet graag klagen, worden daardoor nogal eens overschat. Hierdoor is het voor patiënten én voor verzekeringsartsen erg lastig.
Dat komt ook omdat er nog veel onderzoek gaande is naar ME/CVS en fibromyalgie. Hopelijk zal het in de toekomst makkelijker worden om de ernst van de aandoening per persoon vast te stellen. Dat zal veel frustratie schelen. Nu komt het helaas nog te vaak voor dat een uitkering wordt geweigerd, terwijl een Ziektewetuitkering of WIA-uitkering juist hard nodig is om rond te komen.

Er is hoop! Recht op uitkering bij ME/CVS of fibromyalgie

Ondanks het onbegrip, het wantrouwen en afwijzing die veel patiënten meemaken, zien we de laatste jaren steeds vaker dat verzekeringsartsen bewust zijn van de impact en ernst van ME/CVS en fibromyalgie. Regelmatig lukt het om in bezwaar duidelijk(er) te onderbouwen hoe ernstig de klachten zijn en voor hoeveel beperkingen en belemmeringen dat zorgt. Dat komt omdat inmiddels goed weten waar patiënten last van hebben en hoe we dat kunnen bewijzen en aantonen volgens de wet. Het is (gelukkig) helemaal niet nodig om klachten of beperkingen te overdrijven. Meestal weten mensen bij de aanvraag van een uitkering gewoon niet zo goed hoe de beoordeling volgens de wet moet gebeuren. Daardoor blijft belangrijke informatie onbesproken, waardoor ten onrechte een uitkering wordt afgewezen of een te lage uitkering wordt toegekend.

We weten dat het naar is om steeds het gevoel te hebben dat anderen (artsen, familie en vrienden) zich afvragen of je je niet aanstelt en of je wel 'écht ziek' bent. Maar als je niet meer kan werken, dan heb je die uitkering van het UWV gewoon nodig om te overleven. Daarom is het fijn als je dan een gespecialiseerde advocaat naast je hebt, die jou helpt om jouw aanvraag medisch te onderbouwen. Gelukkig is daar tijdens de bezwaarprocedure nog genoeg tijd voor. Mocht dat niet (meer) mogelijk zijn, dan kunnen we als het moet zelfs in beroep bij de rechtbank aantonen dat je niet meer zoveel kan als voorheen.

Heb je ME/CVS of fibromyalgie en twijfel je of je recht hebt op een uitkering of niet? Neem gerust vrijblijvend contact op. Het is mogelijk om gratis advies te krijgen over je kansen en risico's als je in bezwaar of in beroep wilt gaan tegen het UWV.